Formacja SGO

Procedury reakcji na cel w pomieszczeniu

Zachowanie w przypadku kontaktu z celem i osobami postronnymi określają  ROE (rules of engagment), czyli zasady użycia siły. W tekście zastosowano procedury uniwersalne, mogą być one odmienne w zależności jaki rodzaj działań podejmowany jest przez zespół.

Reakcja na „kontakt”

Komenda „kontakt” oznacza zidentyfikowanie postaci, która w danym momencie nie stanowi zagrożenia. Standardowym działaniem jest doprowadzenie do obezwładnienia i przeszukania (bez względu czy jest to napastnik czy zakładnik). W tym celu jeden z operatorów wydaje komendy do podejrzanego, a drugi ubezpiecza działania 1. Wymiana komend między operatorami to: „przejmuję” „ubezpieczam” lub „przejmij” przejmuję”. Jeżeli jest to możliwe, w pierwszej kolejności obiekt powinien podnieść ręce wysoko, tak aby operator widział, czy nie trzyma on broni bądź detonatora. Następnie nakazuje się położenie na brzuchu z rękoma szeroko i kciukami skierowanymi w dół. 1 zakłada dźwignię na bark i dokonuje przeszukania. 2 ubezpiecza działania i ustawia się na linii kontakt operator tak aby tworzyć literę „V” (w celu uniknięcia pojawienia się na linii ognia).

Reakcja na „cel”

 Komenda „cel” komunikowana jest w przypadku nawiązania kontaktu z uzbrojonym napastnikiem stwarzającym zagrożenie dla zespołu. Podanie tej komendy w działaniach militarnych oznacza jednocześnie neutralizację celu – oddanie dwóch strzałów w klatkę, trzeciego w głowę (jeżeli określono to w ROE). Zneutralizowany cel trzeba rozbroić i sprawdzić pod kątem obecności ewentualnych detonatorów.

Reakcja na sytuację zakładniczą

Komenda „zakładnik” oznacza powstanie sytuacji, w której napastnik przetrzymuje zakładnika i może używać go jako osłony. Należy jak najszybciej rozdzielić zespół na dwie strony tworząc między celem i operatorami literę V. Ma to wywołać u napastnika dezorientację i konieczność skupienia na dwóch celach. W przypadku możliwości oddania „czystego strzału” neutralizuje się napastnika. Dla zyskania przewagi psychologicznej należy cały czas wydawać do napastnika głośne komendy.

Możliwe jest rozwiązanie sytuacji zakładniczej bez neutralizacji napastnika.Jeżeli zespół podejdzie wystarczająco blisko, operator znajdujący się od strony w której napastnik trzyma broń powinien „zbić” jednostkę uniemożliwiając oddanie strzału w zakładnika. Jeżeli możliwe jest podejmowanie działań z za pleców napastnika, opcją jest zastosowanie ładunku hukowo-błyskowego bądź innego dystraktora.

Techniki dodatkowe:
Nadzór nad obezwładnionymi napastnikami

Czasami zespół ma do czynienia z większą ilością osób do opanowania i stały indywidualny nadzór nie jest możliwy, a dalej trwające działania nie pozwalają na ewakuację. W tym celu można zastosować ułożenia petentów nie absorbujące dużej ilości operatorów.

Opracowanie: Ram